Zomaar wat gedachten van iemand die pas twee jaar bezig is en het vak van studieadviseur nog aan het leren is. Maar de opmerking van mijn collega liet mij niet los. Want ik had al een student gemist die een verkeerde specialisatie had gekozen en pas in het laatste kwartiel mij benaderde of een verandering van specialisatie nog mogelijk was. Natuurlijk was dat mogelijk, maar dat had ik ook al een half jaar eerder kunnen adviseren als ik wél de voortgang had gemonitord. En de internationale masterstudenten met een visum voor studie hebben wel degelijk een studievoortgangseis. Bovendien moeten de premasterstudenten het schakelprogramma binnen één jaar afronden. Misschien is het tóch wel nodig dat ik een voortgangscontrole doe...

Na wat adviezen en tips van diezelfde collega, ben ik er toch maar aan begonnen. Eind oktober heb ik een dag besteed om vier verschillende e-mailteksten op te stellen: ik wilde namelijk specifieke e-mails sturen naar alle studenten die 0, 1, 2 of 3 vakken gehaald hadden. Voor degenen die 0 of 1 vak gehaald hadden was de boodschap: er is nog een mogelijkheid om de herkansingen te doen maar het volgende kwartiel heeft ook drie vakken, dus dat kan een zware dobber worden. Voor hen die 2 of 3 vakken gehaald hebben was het meer een opsteker. Voor iedereen vermeldde ik er overigens ook bij dat het ook altijd mogelijk was om met mij een gesprek te hebben. En aangezien ik ook nog premasterstudenten heb én hbo-studenten die hun minor op de TU/e doen, moesten er ook equivalente e-mailteksten voor hen opgesteld worden. Na een dag ploeteren op de in totaal vijftien teksten én de studenten geselecteerd te hebben, konden de e-mails verstuurd worden.

En toen was het afwachten en kwamen de reacties binnen. In totaal heeft 25% van de ge-e-mailde studenten gereageerd, via e-mail of is ook langsgekomen voor een persoonlijk gesprek. En ondanks het lage percentage reacties was ik er wel blij mee omdat voornamelijk studenten die één of geen vak hadden gehaald op gesprek kwamen. En voor mijn eigen gemoedsrust vroeg ik bij de gesprekken hoe ze mijn e-mail hadden ervaren. Allemaal waren ze positief en vonden het fijn dat er een controle plaatsvindt, ook al is de master zelf in te plannen zonder voortgangseisen.

En wat vond ík ervan? Ik ben blij dat ik de controle heb gedaan: het is zowel nuttig als noodzakelijk gebleken. En ik vond het leuk om de gesprekken te voeren en hier en daar advies te geven. Hopelijk heeft het de studenten geholpen in het vervolg van hun studie. Ik kijk alweer uit naar het volgende academische jaar, want dan doe ik zeker weer een studievoortgangscontrole.