Schietgebedje overbodig

28 juni 2019

Daar ga ik dan. Hop, in de trein richting Utrecht. Vandaag is de – al maanden in de planning staande – uitwisseling tussen mij en Pien van Leengoed, tussen Wageningen en Utrecht.

In de trein leg ik een niet-al-te-optimistische vriend uit wat ik ga doen: deze week ga ik naar Utrecht een dag meelopen met een collega van daar, en de week daarop komt ze mijn kant op. Zijn reactie: “Ik hoop voor je dat ze leuk is, want anders worden het twee hele lange dagen...”. Oei, zo had ik daar nog niet over nagedacht. Ik doe een schietgebedje, denk aan het gezellige telefonische contact wat we eerder hebben gehad en stel mezelf maar gerust.

Aangekomen in het Utrechtse centrum, bij de Drift, begint de dag met het universiteitsbrede begeleidingsoverleg. En dat in een bloedhete, maar wel statig ogende zaal, gevuld met studieadviseurs, decanen, psychologen en anderszins betrokkenen. Zet trappen trots af met de mededeling dat 5 studieadviseurs de dag daarvoor hun BKS-traject hadden afgerond. Hulde! Een van hen vertelt een boeiend verhaal over zijn verdiepende BKS-onderzoek over ASS en bètastudenten. Waarom zijn er dat relatief meer dan bij andere studies? En hoe kun je je dagelijkse praktijk daar op aanpassen? De kwaliteitsafspraken komen aan bod, en een aantal projecten met betrekking tot studeren met een functiebeperking en studentenwelzijn.

Hop, op naar de volgende locatie en de bus in richting de Uithof. Daar maken we een praatje met het bestuur van de studievereniging Sticky. Leuk om te horen hoe zij betrokken zijn bij het onderwijs en bijdragen aan een sfeer waarin de leden zich thuis kunnen voelen.

Na een lekkere lunch buiten in de zon mag ik bij een aantal studentgesprekken aanwezig zijn. Is dat nou zo anders in Utrecht als in Wageningen? Nee, kan ik je vertellen. Maar mooi is het wel om iemand anders “in actie” te zien en te kijken wat je daar van kan leren.

En om het zonnige weer eer aan te doen eindigde de dag op een terrasje met een wit wijntje en een goed gesprek.

In de trein terug zet ik eens op een rijtje. Wat heb ik hier voor mezelf uitgehaald? Allereerst een boel ideetjes die ik meeneem mijn gesprekken of voorlichting in. Maar vooral ook een soort “community-gevoel”. Want wat is het leuk en inspirerend om je te omringen met mensen die nieuwsgierig en open zijn! En dan ben je – mijns inziens – bij veel studieadviseurs aan het juiste adres.

Volgende week zijn de rollen omgedraaid. Ik weet dat ik dat schietgebedje nu achterwege kan laten, want dat wordt gewoonweg weer leuk!

Reacties

Meepraten? Plaats een reactie!