‘Dan voel ik me eenzaam en een loser’, antwoordt een student als ik vraag wat voor gevoelens en gedachten verveling bij haar losmaken. ‘Iedereen doet leuke dingen, behalve ik.’ Een andere student die vaak Facebook checkt als ze zich verveelt, ervaart hetzelfde: ‘Het is zo’n rotgevoel, zien hoe iedereen een spannend leven heeft, behalve ik.’ Deze studenten zijn niet bang voor verveling, maar voor het idee dat ze niet het leven leiden dat ze zouden moeten leiden. Als ze zouden beseffen dat dit waanidee bij heel veel mensen leeft, zouden ze de illusie van ‘mijn leven is niet goed zoals het is’ misschien kwijtraken en toegeven aan de verveling; en zien dat wat ze vrezen in werkelijkheid de grond is waaruit creativiteit, kortom een werkelijk spannend leven, geboren wordt.