Twee dagen, een enthousiasmerende cursusleider en elf deelnemers vanuit het hele land, met dit keer zelfs een internationale deelnemer vanuit Antwerpen, en dit alles op de vertrouwde locatie in Utrecht: de LVSA-cursus Keuzebegeleiding.

Studenten komen regelmatig bij ons studieadviseurs met situaties waarin ze een keuzes krijgen voorgeschoteld. Welke minor ga ik doen? Doe ik dit vak nog dit jaar of is het beter om hem te laten rusten tot later? Welke Master kies ik straks? Ga ik mijn BSA nog halen of is het beter om voortijdig te stoppen? Past deze studie wel bij mij? Een van de lessen die ik uit deze cursus gehaald heb: de studieadviseur heeft het antwoord niet, al wil de student soms niets liever dan het antwoord op een presenteerblaadje aangereikt krijgen. Nee, de student moet zelf de keuze maken, en wij als studieadviseur mogen best wat vaker achterover leunen.

Wij studieadviseurs kunnen uiteraard wel begeleiden in het keuzeproces, en helpen dit proces inzichtelijk te maken door de juiste vragen te stellen. De zelfsturing van de student in kaart brengen, achterhalen in welke fase van het kiezen de student zit en open, activerende vragen stellen, dat is belangrijk. Hoe maakte je eerder keuzes? Wie heb je al gesproken hierover? Welke factoren spelen bij jou een rol in het maken van deze keuze? Het is de kunst om de student aan het woord te laten. Hier hebben we dan ook veel mee geoefend tijdens de cursus d.m.v. rollenspellen met casussen vanuit onze eigen ervaring.

De cursus heeft een goede balans van theorie en praktijk, met een duidelijke nadruk op het laatste: theorie werd direct in oefeningen omgezet. Aan bod kwamen bijvoorbeeld de zeven keuzestijlen en, zoals hierboven al genoemd, de verschillende fasen in het keuzeproces. Als studieadviseur weten in welke fase een student van het kiezen zit, kan helpen hem de juiste kant op te begeleiden. Voordat een student bijvoorbeeld allerlei opties met elkaar gaat vergelijken, is het soms goed eerst een stap terug te doen en te kijken wat je leuk en belangrijk vindt en waar je drijfveren liggen. Als hulpmiddel hiervoor kwamen een paar praktische werkvormen aan bod, waarmee wij als deelnemers ook aan de slag gingen. Juist die praktische tools zie ik als een groot pluspunt van deze cursus.

Tijdens de cursus was er ruimte genoeg om niet alleen naar de student te kijken, maar ook naar onszelf. Hoe stel je jezelf eigenlijk op in een gesprek, wat voor rol neem je aan? De drama-driehoek was voor veel deelnemers erg verhelderend, waarin de rollen van het Slachtoffer, de Redder en de Aanklager terugkomen. Hoe vaak gebeurt het bijvoorbeeld niet dat de student in de passieve, hulpeloze slachtofferrol schiet, en hoe verleidelijk is het dan om als studieadviseur in de rol van de redder te gaan zitten; willen helpen, oplossingen aanreiken. Een verduidelijkende driehoek die veel herkenning opriep wat betreft het patroon van de gesprekken die we voeren. Cursusleider Jacky gaf ons praktische tips hoe je, door deze driehoek in je achterhoofd te houden, je het gesprek een andere wending kunt geven.

Het fijne van dit soort cursussen is niet alleen het weer eens stilstaan bij hoe bepaalde gesprekken aan te gaan, en het bewust worden van je eigen gesprekspatronen, maar ook het feest van herkenning met collega-studieadviseurs. Uiteindelijk komen we allemaal toch veel soortgelijke situaties tegen en het is ontzettend leerzaam om te horen hoe anderen daarmee omgaan. Het delen van deze ervaringen is even leerzaam (en leuk!) als de cursus zelf.